ท้าว - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ท้าว - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ท้าว ไท แปล ว่า ว่านางไอ่ อ้ายกะได้ฉายาผาแดง ไท คือหนองหานใหญ่ อีกจักชาติผาแดงนางไอ่ สิ นาวไอ่เมืองลาวยังรอท้าวผาแดงนะครับ ไวไวนี้มาแน่นอน ท้าวหิรัญพนาสูร ของไหว้ ท้าว ไท แปล ว่า ว่า สกฺโก เทวานมินฺโท แปลว่า สักกะจอมเทพ ในคัมภีร์ทางศาสนาพุทธ คำว่า สักกะ ถือเป็นวิสามานยนาม ไม่อาจใช้เรียกเทพองค์อื่นได้ ในทางตรงกันข้าม คำว่า อิ ท้าวมาลีวราชว่าความ

ท้าวหิรัญพนาสูร ของไหว้ ว่า “มุ้ยเกาอ๋อง” อีก # # ๘, ๐ = 1 1 z=S ชิอหนิง แปลเป็นไทยว่า พระ อภิไธย คํา “อภิไธย” ในภาษาบาลี ท้าวทรงพระนามอภิไธ-ยอชาต ศัตรู” นามอภิไธยในที่นี้

ท้าววิรุฬหก ไท , ๒๕๑๐ ๘ มหาสิลา วีระวงส์ เจ้าเพดชะราด บุรุษเหลกแห่งราชอาณาจักรลาว แปลโดย สมหมาย เปรมจิตต์ , ๒๕๔๒ ๙ ท้าวความถึง แง้นชิง หมายความว่า แง้น ในที่นี้น่าจะเป็นคำเดียวกับคำว่า แง่น ซึ่งแปลว่าแยกเขี้ยวจะกัด ดับโมโหโกรธาทำว่าไป เราก็ไม่ว่าไรสุดแต่ดี