แอลคีน - วิกิพีเดีย

แอลคีน  แอลคีน คือ สารประกอบไฮโดรคาร์บอนที่มีพันธะคู่อยู่ในโมเลกุล 1 พันธะ นอกนั้นเป็นพันธะเดี่ยว จัดเป็นสารประกอบไฮโดรคาร์บอนชนิดไม่อิ่มตัว ในทำนองเดียวกับแอลเคน แอลไคน์ · 1 มีความว่องไวในปฏิกิริยามากกว่าแอลคีน เนื่องจากแอลไคน์มีความไม่อิ่มตัวมากกว่าแอลคีน · 2 ติดไฟง่ายให้ CO2 ไอน้ำ และพลังงานและมีเขม่าเกิดขึ้นมากกว่าการ

ตะกูล สารประกอบไฮโดรคาร์บอนเป็นสารอินทรีย์ประเภทหนึ่งซึ่งประกอบด้วยธาตุคาร์บอน และไฮโดรเจนเป็นหลัก ได้แก่ แอลเคน แอลคีน และแอลไคน์ สี่เหลี่ยมมุมมน: Ø แอลเคน หมายถึง สารประกอบ  แอลไคน์ · 1 มีความว่องไวในปฏิกิริยามากกว่าแอลคีน เนื่องจากแอลไคน์มีความไม่อิ่มตัวมากกว่าแอลคีน · 2 ติดไฟง่ายให้ CO2 ไอน้ำ และพลังงานและมีเขม่าเกิดขึ้นมากกว่าการ

แอลคีน เป็นสารประกอบไม่อิ่มตัว เพราะภายในโมเลกุลของแอลคีนมีพันธะคู่ระหว่างอะตอมของ C หนึ่งพันธะ มุมพันธะมีค่าประมาณ 120 o เคมี ม 6 เรื่อง สารประกอบไฮโดรคาร์บอน แอลคีน โดย ครูนี พรรณี พรหมงาม